ماه رمضان، ماه روزه و قرآن (بقره/۱۸۵)

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

سوره بقره۲، آیه۱۸۵

ترجمه روان: ماه رمضان ماهی است که در آن، قرآن برای راهنمایی مردم فرستاده شده است و قرآن نشانه‌هایی روشن برای هدایت دارد و معیار تشخیص حق از باطل است. پس، هر کدامتان که وارد این ماه شدید، باید آن را روزه بگیرید؛ ولی آن‌هایی که مریض یا در سفرند، روزهای دیگری را به‌جایش روزه بگیرند تا یک ماه کامل شود. خدا راحتی‌تان را می‌خواهد. سختی‌تان را که نمی‌خواهد! بله، خدا توفیق روزه‌گرفتن به شما داد تا برای اینگونه هدایت‌هایش، به بزرگی یادش کنید و شکرش را به‌جا آورید.

ترجمه روایی: آن چند روز معین ماه رمضان است، ماهی که قرآن در آن نازل شده است، برای هدایت مردم و روشن نمودن راه و جدا نمودن حق از باطل پس هر کس از شما که ماه رمضان حاضر بود (مسافر نبود) بایستی آن را روزه بدارد و آن کس که بیماری یا مسافر است پس به همان مقدار معینی از روزهای دیگر (غیر از ماه رمضان) روزه بگیرد، خدا برای شما آسان می خواهد نه سختی (در روایات آمده که: مراد از «الْيُسْرَ» آسانی امیرالمومنین علیه السلام و ولایت اوست و مراد از «الْعُسْرَ» سختی فلان و فلان و دوستی آنان است پس هر کس آدمیزاد باشد در ولایت فلان و فلان وارد نمی گردد)، و خدا از شما می خواهد که این روزهای مشخص را کامل روزه بگیرید، و خدا را تکبیر بگویید برای اینکه شما را هدایت نموده است و باشد که شکر گذاری کنید (مراد از «وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ» تکبیرات خاصی است که در روز عید فطر و عید قربان خواندن آن مستحب است).