حرکت از ظلمت به نور و از نور به ظلمت (بقره/۲۵۷)

اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

سوره بقره۲، آیه۲۵۷

ترجمه روان: خدا کس‌وکار کسانی است که ایمان می‌آورند. آنان را از تاریکی‌های اعتقادی و اخلاقی، به‌طرف نور معرفت و پاکی بیرون می‌کشد؛ اما کسانی که بی‌دینی می‌کنند، کس‌وکارشان طاغوت‌هایی‌اند که آن‌ها را از روشنایی خداجویی به‌سوی تاریکی‌های بی‌خدایی می‌کشانند. آن‌ها جهنمی‌اند و آنجا ماندنی.

ترجمه روایی: خدا سرپرست کسانی است که ایمان آورده اند (شیعیان که ولایت ائمه علیه السلام را پذیرفته‌اند) آنها را از تاریکی ها به سوی نور (ائمه علیه السلام) می برد و کسانی که کافر شدند (مخالفان ائمه علیه السلام) اولیایی آنها طاغوت ها هستند که آنها را از نور به تاریکی ها می برند آنها اهل دوزخند آنان در آن جاودان هستند(تأویل آیه دشمنان ائمه و کسانی هستند که به آنان ظلم کردند به ویژه اولی و دومی).