علی‌بن‌یقطین در عین حال که وزیر مقتدر هارون الرشید بود، از شیعیان مخلص امام موسی‌بن‌جعفر(علیه‌السلام) به‌شمار می‌رفت. با اینکه امام(علیه‌السلام) همکاری با ستمگران را جایز نمی‌دانست؛ اما اشتغال بعضی افراد مورد اطمینان را در دستگاه ظالمان ضروری می‌دانست و یکی از آن‌ها علی‌بن‌یقطین بود.
وی بارها از امام کاظم(علیه‌السلام) اجازه انصراف از وزارت خواست؛ اما حضرت اجازه نداده و فرمود: این کار را نکن! ما به شما علاقه داریم، اشتغال تو در دربار خلیفه مایه عزت برادران دینی تو (شیعه) است. امید است خداوند ناراحتی‌ها را به وسیله تو برطرف کند و آتش کینه دشمنان را خاموش سازد.
ای علی‌بن‌یقطین! کفاره خدمت در دربار ظالم، نیکی به برادران دینی است.
سپس به وی فرمود: تو یک چیز را برای من ضمانت کن! من در مقابل سه چیز را ضمانت می‌کنم.
اما آنچه تو باید ضمانت کنی این است که: هر وقت یکی از دوستان ما به تو مراجعه کرد، هر حاجتی داشت برطرف کنی و برای او احترام و عزت قائل شوی.
و اما آنچه من ضامن می‌شوم عبارت‌اند از:
۱. هیچوقت زندانی نشوی.
۲. هرگز با شمشیر دشمن کشته نشوی.
۳. هیچوقت فقر و تنگدستی نبینی.
ای علی! هرکس مؤمنی را شاد کند، مرحله اول خدا، مرحله دوم پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و در مرحله سوم همه ما را خوشحال نموده است.
بحار: ج ۴۸، ص ۱۳۶، و ج ۷۵، ص ۳۷۹ با اندکی تفاوت
0 نظر