عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع أَنَّهُ خَطَبَ فِي يَوْمِ جُمُعَةٍ خُطْبَةً بَلِيغَةً فَقَالَ فِي آخِرِهَا أَيُّهَا النَّاسُ سَبْعُ مَصَائِبَ عِظَامٍ نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْهَا:
عَالِمٌ زَلَّ وَ عَابِدٌ مَلَّ وَ مُؤْمِنٌ خَلَّ وَ مُؤْتَمَنٌ غَلَّ وَ غَنِيٌّ أَقَلَّ وَ عَزِيزٌ ذَلَّ وَ فَقِيرٌ اعْتَلَّ.
فَقَامَ إِلَيْهِ رَجُلٌ فَقَالَ صَدَقْتَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْتَ الْقِبْلَةُ إِذَا مَا ضَلَلْنَا وَ النُّورُ إِذَا مَا أَظْلَمْنَا وَ لَكِنْ نَسْأَلُكَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ…
امیرالمؤمنین علی(علیه‌السلام) روز جمعه در کوفه سخنرانی زیبایی کرد، در پایان سخنرانی فرمود:
ای مردم! هفت مصیبت بزرگ است که باید از آن‌ها به خدا پناه ببریم:
۱. عالمی که بلغزد.
۲. عابدی که از عبادت خسته گردد.
۳. مؤمنی که فقیر شود.
۴. امینی که خیانت کند.
۵. توانگری که به فقر درافتد.
۶. عزیزی که خوار گردد.
۷. فقیری که بیمار شود.
در این وقت مردی برخواست و عرض کرد: درست است یا امیرالمؤمنین! هنگامه گمراهی و تاریکی، کعبه و نور هدایت ما تویی.
لکن خواهش می‌کنم درباره این آیه توضیح دهی: (ادعونی استجب لکم) …
بحار الانوار، ج۹۰، ص۳۷۶
0 نظر