مرد دهاتی پیوسته خدمت امام صادق(علیه‌السلام) رفت‌وآمد می‌کرد. امام(علیه‌السلام) مدتی او را ندید، از حال او جویا شد.
شخصی محضر امام بود خواست از مرد دهاتی عیب‌جویی کند و به‌این وسیله از ارزش او نزد امام بکاهد. گفت: آقا آن مرد دهاتی و بی‌سواد است، چندان آدم مهمی نیست.
امام(علیه‌السلام) فرمود: شخصیت انسان در عقل اوست و شرافتش در دین او و بزرگواریش در تقوای اوست.
ارزش آدمی بسته به این سه صفت است؛ زیرا مردم از لحاظ نسل یکسان‌اند و همه از آدم هستند و مزایای مادی ارزش‌آفرین نمی‌باشند.
آن مرد از فرمایش امام شرمنده شد و دیگر چیزی نگفت.
بحار، ج ۷۸، ص ۲۰۲
0 نظر