صاحب روزهای هفته | 7 روز هفته به‌نام کیست؟

یکی از سؤالات متداول بین مؤمنین این است که: «صاحب روزهای هفته کیست؟» و منظور این است که هر یک از ایام هفته مخصوص کدامیک از امامان است؟

در داستانِ پیش رو، پاسخ این سؤال را از زبان دُرَربار حضرت هادی(ع) می‌شنویم.

صاحب روزهای هفته در بیان امام هادی(علیه‌السلام)

سیدبن‌طاوس از ابن‌بابویه از صقربن‌ابی‌دُلَف نقل کرده است: وقتی متوکل، امام هادی علیه‌السلام را به سامرا فرا خواند، روزى برای احوال‌پرسی خدمت آن حضرت رفتم.

حضرت را نزد زراقى، حاجب (دربان) متوکل حبس کرده بودند. وقتی پیش زراقى رفتم، پرسید: برای چه کاری آمده‌ای؟ گفتم به دیدن شما آمده‌ام. ساعتى با هم نشستیم و صحبت کردیم تا آن که مجلس خلوت شد. دوباره پرسید براى چه آمده‌اى؟ همان جواب اوّل را دادم. گفت: گویا آمده‌اى از مولاى خود خبر بگیرى.

من ترسیدم، گفتم: مولاى من خلیفه است! گفت: ساکت شو که مولاى تو بر حقّ است و من نیز اعتقاد تو را دارم. گفتم: الحمد لله.

گفت: آیا مى‌خواهى نزد او بروى؟ گفتم: بلى. گفت: قدرى بنشین تا صاحب البرید از نزد او بیرون آید. نشستم تا وقتى که صاحب البرید بیرون آمد. آن وقت پسرکى را مأمور کرد تا مرا نزد آن حضرت ببرد. وقتی خدمت آن جناب رسیدم، دیدم روى حصیرى نشسته و در برابرش قبرى کنده‌اند.

سلام کردم. حضرت جواب داد، فرمود: بنشین. پس فرمود: براى چه آمده‌اى؟ گفتم: آمده‌ام از احوال شما خبرى گیرم، پس نظرم بر قبر افتاد، گریستم. حضرت فرمود: گریه مکن، در این وقت از ایشان آسیبى به من نمى‌رسد. گفتم: الحمدلله.

پس گفتم: اى سید من، حدیثى از رسول خدا(ص) روایت شده که معنای آن را نمى‌فهمم!

فرمود: چیست؟ حدیث را عرض کردم: «لَا تُعَادُوا الْأَيَّامَ فَتُعَادِيَكُمْ» با روزها دشمنى نکنید که آنها با شما دشمنى خواهند کرد.

حضرت فرمود: مراد از ایام و روزها ما هستیم، مادامى که به پا است آسمان‌ها و زمین.

• شنبه متعلق به رسول خدا(ص)
• یکشنبه متعلق به امیرالمومنین(ع)
• دوشنبه متعلق به امام حسن و امام حسین(ع)
• سه‌شنبه متعلق به امام سجاد و امام باقر و امام صادق(ع)
• چهارشنبه متعلق به امام کاظم و امام رضا و امام جواد(ع) و من
• پنجشنبه متعلق به فرزندم امام حسن عسکری(ع)
• جمعه متعلق به فرزند فرزندم و اهل حقّ به‌سوى او جمع مى‌شوند.

این است معنى ایام. پس در دنیا با ایشان دشمنى مکنید که در آخرت با شما دشمنى می‌کنند.

سپس فرمود: وداع کن و بیرون رو که ایمن نیستم بر تو و مى‌ترسم اذیتى به تو رسد.

جمال الاسبوع، ص۲۵